*Δεν αρκεί να μην τους ψηφίζεις

…πρέπει και να τους πολεμάς (σύνθημα σε τοίχο)

Από τη Φαρμακόγλωσσα Κίρκη αντιγράφω το παρακάτω κείμενο του Γκαίμπελς που δημοσιεύθηκε το 1928 στην εφημερίδα Der Angriff. Παραλληλισμοί με εγχώρια κοινοβουλευτικά εκτρώματα είναι επιβεβλημένοι.

«Θα μπούμε στο Ράιχσταγκ για να εφοδιαστούμε από το οπλοστάσιο της δημοκρατίας με τα όπλα της. Θα γίνουμε βουλευτές για να εξουδετερώσουμε το πνεύμα της Βαϊμάρης χρησιμοποιώντας το ίδιο.
Εάν η δημοκρατία είναι τόσο ηλίθια ώστε να μας δώσει το ελεύθερο, και μάλιστα και βουλευτική αποζημίωση για αυτό, είναι θέμα δικό της. …
Κάθε νομικό μέσο μας είναι ευπρόσδεκτο για την ανατροπή των σημερινών καταστάσεων. Εάν πετύχουμε στις εκλογές να βάλουμε εξήντα έως εβδομήντα αγκιτάτορες του κόμματος στα διάφορα κοινοβούλια, μελλοντικά το ίδιο το κράτος θα εξοπλίσει και θα υποστηρίξει οικονομικά τον αγώνα μας. …
Και ο Μουσολίνι είχε μπει στο κοινοβούλιο. Κι όμως δεν άργησε να οργανώσει την πορεία προς τη Ρώμη. …
Ερχόμαστε ως εχθροί! Όπως ο λύκος που πέφτει σε κοπάδι προβάτων, έτσι ερχόμαστε. Τώρα δεν είστε πλέον μεταξύ σας! Και δε θα έχετε μεγάλη χαρά με εμάς!»

Απ’ ό,τι φαίνεται, η κοινοβουλευτική δημοκρατία δεν έχει κανένα πρόβλημα με την εξύμνηση των δικτατορικών καθεστώτων. Θα μου πείτε βέβαια, εδώ ανέχεται την πίστη στα λόγια του Φίρερ, που μπορεί να οδηγεί και σε ανάληψη ανάλογης δράσης. Ξέρουμε. Θα περιμένουμε την έκβαση των εισαγγελικών παρεμβάσεων και τις κριτικές για τα βίντεο που στέλνονται στη Δικαιοσύνη.

 Το παρακάτω αποσπάσμα από το βιβλίο του Δ. Ψαρρά με τίτλο «Η Μαύρη Βίβλος της Χρυσής Αυγής», εκδ. Πόλις (σελ. 37-38) φωτίζει σκοτεινές πτυχές της «αρθρογραφίας» του βουλευτή επικρατείας, που έβγαλε τη σημαία των συνταγματαρχών χτες στην Κρήτη.

«…  Ο Παππάς, ο οποίος σήμερα είναι βουλευτής της Χρυσής Αυγής, θα γράψει το 1983 για την επέτειο της πτώσης του ναζισμού έναν ύμνο στον Χίτλερ: «Ο Φίρερ του Γερμανικού Ράιχ, αυτός ο οραματι­στής της Νέας Ευρώπης και η Εύα Μπράουν θα αυτοκτονήσουν στις 15:30 της 30ής Απριλίου 1945. Την ίδια μέρα, 30 Απριλίου μετά από 38 χρόνια εμείς οι Έλληνες Εθνικοσοσιαλισταί θα στα­θούμε προσοχή χαιρετώντας με τον αιώνιο χαιρετισμό και θα κρατήσουμε ενός λεπτού σιγή. Στις καρδιές μας φουντώνει η πί­στη στα λόγια του Φίρερ «σε μια-δυο γενεές θα μου αποδοθεί δίκαιοσύνη». Στις καρδιές μας φουντώνει η πίστη στη Νίκη. Η Νίκη θα είναι δική μας. Νίκη που θα σημάνει την εθνικοσοσιαλιστική κοσμογονία και την συντριβή του δηλητηριαστή όλων των λαών: του διεθνή Ιουδαϊσμού. 30 Απριλίου 1945 – 30 Απριλίου 1983. Ο αγών συνεχίζεται. Το μέλλον μάς ανήκει».

(Παραπομπή του συγγραφέα: Χρήστος  Η. Παππάς, «Αναφορά σε μια μεγάλη επέτειο»  Χρυσή Αυγή τχ. 10, Μάιος-Ιούνιος 1983, σ. 22).
Συνεχίζω την ανάγνωση του βιβλίου με μεγάλο ενδιαφέρον. Στο μεταξύ, το μόνο που κάνουν κάποιοι είναι να μιλούν για τα δυο άκρα, συγχέοντας τις βούρτσες με κάτι άλλο.